Naar de top van de Triglav

In het kort

• Moeilijkheid: Zwaar
• Soort: Huttentocht
• Kenmerk: Met kinderen
• Hoogteverschil: 1964 meter
  (900m - 2864m)
• Afstand: 8 kilometer
• Duur: Meerdaagse tocht
• Zelfde eindpunt als beginpunt: ja
• Beginpunt: Parkirišče, 4281 Mojstrana, Slovenië
• Wandelkaart kopen
• Wandelgids omgeving
• Meer routes: Julische Alpen, Slovenië, Triglav
• Accommodaties in de omgeving:
  - Hotels en b&b's
  - Campings
  - Vakantiehuizen
  

De wandeling

De Triglav is een berg in de Julische Alpen. Met een hoogte van 2864 meter is de berg het nationale symbool van Slovenië en staat in die hoedanigheid ook afgebeeld op de Sloveense vlag.

“Je bent pas Sloveen, als je op de top van de Triglav bent geweest” zegt men in Slovenië. Dus kijk er niet gek van op wanneer je complete Sloveense gezinnen inclusief kleine kinderen voorbij ziet komen op deze berg. Persoonlijk vond ik dat nogal bijzonder, want vooral het laatste stuk van de tocht is aardig zwaar en zeer steil en om dat dan met kinderen te doen…

Voordat ik aan de wandeling begon, verbleef ik op camping Kamne in het dorp Mojstrana. Het vriendelijke personeel van deze camping heeft genoeg informatie over de tocht en er zijn goede wandelkaarten beschikbaar. Ook kan men via deze camping een overnachting boeken in de berghut Triglavski dom (redelijk groot, meer een gezellig hotel). Om meer van de omgeving en de trektocht te kunnen genieten is een overnachting  zeer aan te raden. De berghut bevindt zich op een hoogte van 2515 meter.

Op de top van de Triglav staat de Aljaz Stolp, een klein, metalen torentje gebouwd in 1895 op initiatief van Jakob Aljaz, een priester uit Dovje.  Dit torentje diende (of dient) als schuilplaats voor iedereen die de top zou bereiken.

Beginpunt

Ik vertrok met de auto vanuit Mojstrana via de 201 naar de Krme Vallei. Een ritje van slechts tien kilometer, waar je toch nog ongeveer twintig tot dertig minuten over doet. In de Krme Vallei kun je zonder problemen je auto parkeren (destijds, in juli 2013, was dat gratis).

Zorg ervoor dat je al het noodzakelijke bij je hebt, want hier is niks in de buurt waar je nog even een fles water, wandelkaart of iets dergelijks kan kopen.

Routebeschrijving van de wandeling

DAG 1: +/- 8 km wandelen

Start wandeling: parkeerplaats Krme Vallei, in het prachtige Triglav National Park

Vanaf de parkeerplaats volg je een grindweg richting een laag bos. Vanuit dat lage bos begint de wandeling. Het wandelpad spreekt eigenlijk voor zich en de route is zeer duidelijk en met grote, rode borden aangeven. Desalniettemin is een kaart meenemen uiteraard geen overbodige luxe.

Het eerste stuk is nog niet bijzonder steil. Wat het wel lastig maakt zijn de losse keien en groteske kiezelstenen waar je overheen loopt. Je loopt als het ware in een drooggevallen rivierbedding.

Een paar kilometer verder ben je al voorbij de boomgrens en wordt het landschap een stuk ruiger en de wandeling een stuk steiler. Je loopt langs en over stukken ijs en bevroren sneeuw.

Uiteindelijk ben je op de berg Kredarica en zie je in de verte de berghut. De eerste wandeldag zit er dan bijna op.

DAG 2: +/- 8 km wandelen

De volgende ochtend wordt er al vroeg vertrokken voor  de laatst 400 meter naar de top van de Triglav. Dit is het zwaarste stuk van de tweedaagse tocht. Dit is serieus klimwerk en concentratie is vereist. Op de route zijn stangen en kabels geplaatst, de via ferrata of klettersteig, om je aan vast te kunnen houden of te zekeren. Dat is wel zo prettig, want links en rechts van het pad kun je tussen de wolken door zo de diepte inkijken, hetgeen het wel weer spannend maakt.

Zelf had ik geen helm meegenomen, maar dat is tijdens dit laatste stuk van de tocht zeker aan te raden, want losgeraakte stenen en keien kunnen pardoes op je hoofd terecht komen tijdens de klim.

Eenmaal op de top aangekomen kun je genieten van de meest spectaculaire uitzichten. Adembenemend. Dat is toch een van de redenen dat we in de bergen wandelen.

De terugtocht vanaf de top van de Triglav naar de Krme Vallei verloopt voor mij helaas niet helemaal vlekkeloos, want halverwege de tocht laat de schoenzool van mijn linker bergschoen los. Met nog zeker een aantal kilometers af te dalen, over vooral losliggende rotsen en keien, voorzie ik een ramp. Gelukkig kom ik een paar vriendelijke Sloven tegen die mij een soort bandage geven, zodat ik die om mijn schoen kan binden, waarmee ik de zool van mijn schoen enigszins kan vastzetten. Niettemin is het laatst stuk voor mij een soort gestrompel en getuimel naar beneden, te wijten aan materiaalpech. Uiteindelijk heb ik het er gelukkig heelhuids van afgebracht. (Tip: misschien een open deur voor de ervaren bergwandelaar, maar neem een rolletje ducttape mee! Kan geweldig van pas komen.)

De route naar de top en terug is ook in een dag te voltooien, maar persoonlijk  vind ik twee dagen relaxter en geeft je meer tijd om van dit adembenemende landschap en sfeer te kunnen genieten.

Beoordeel deze wandeling:

(2 stemmen, gemiddeld: 9,50 van de 10)