Tour du Mont Thabor (4 daagse huttentocht)

In het kort

• Moeilijkheid: Zwaar
• Soort: Huttentocht
• Hoogteverschil: 1107 meter
  (1748m - 2855m)
• Afstand: 49 kilometer
• Duur: Meerdaagse tocht
• Zelfde eindpunt als beginpunt: ja
• Beginpunt: Parkeerplaats 'Parking de la Chenalette' bij Valmeinier 1800
• Wandelkaart kopen
• Meer routes: Frankrijk, Franse Alpen, Névache, Valfréjus, Valmeinier
• Accommodaties in de omgeving:
  - Hotels en b&b's
  - Campings
  - Vakantiehuizen
  

De wandeling

De Tour du Mont Thabor is een prachtige trektocht door een desolaat landschap, met de mogelijkheid om de Mont Thabor (3.178) te beklimmen. De tocht bestaat uit vrij lange dagwandelingen en ook de hoogteverschillen zijn fors. Je loopt de hele tijd boven de boomgrens over en langs puinhellingen, leuke meertjes en hebt onderweg vaak weidse uitzichten, tot aan de Écrins toe.

Beginpunt

De huttentocht Tour du Mont Thabor kun je vanuit diverse startplaatsen lopen. Ik liep hem vanuit Valmeinier. Hier kun je eenvoudig de auto achterlaten en je begint gelijk al op 1.800 meter hoogte. Voordeel is ook dat de eerste dagwandeling met zes uur nog niet te lang is voor een eerste dag.

Routebeschrijving van de wandeling

Dag 1: Les chalets de l’Arméra – Refuge des Marches (circa 6 uur lopen)

Om alvast een beetje het ‘huttengevoel’ te krijgen, hebben we ervoor gekozen om de eerste overnachting na aankomst vanuit Nederland al te beginnen in het halverwege een skipiste gelegen chalets de l’Arméra, net naast Valmeinier 1500. De auto kun je beneden kwijt, waarna het nog 10 minuutjes lopen is. Een eenvoudige kamer met eigen douche, een voedzame (vleesrijke) maaltijd, en een goede nachtrust, dat zijn de ingrediënten van deze eerste overnachting. Voor de volgende dag krijgen we de tip van de eigenaar om met de auto naar Valmeinier 1800 te gaan en de auto neer te zetten bij Parking de la Chenalette, een vertrekpunt van diverse wandelingen in de omgeving. Zo gezegd, zo gedaan, en de eerste wandeldag beginnen we dan ook comfortabel rond 1800 meter hoogte.

Het eerste doel is de Col des Marches, die een kleine duizend meter hoger ligt. We lopen de route via Les Vallons, wat ons een saaie wandeling over de helling met skipistes bespaart. Net voor de Col des Marches voegen we dan weer in op het meer officiële pad van de Tour du Mont Thabor. Dit eerste stuk van de wandeltocht geeft weinig tijd om in te komen, het gaat bijna gelijk steil omhoog, door een prachtig landschap van alpenweiden en rotsen. Al snel zien we aan de westkant ook de hogere toppen van de Écrins opduiken, wat een prachtig gezicht is. En dat wordt nog mooier wanneer we bij een donkerblauw meertje uitkomen, het Lac de Roche Noire. Vanaf daar is het nog een uurtje lopen naar de pashoogte. Het eerste deel van de dag zit er op, vanaf hier is het alleen nog maar afdalen naar de berghut waar we zullen overnachten. Na zo’n twee uur lopen komen we dan ook zonder problemen aan bij de volgende berghut. Ondertussen, tijdens de afdaling, hadden we een mooi uitzicht richting het Lac de Bissorte en de bergen van de Vanoisestreek.

Dag 2: Refuge des Marches – Refuge du Mont Thabor (5-8 uur, afhankelijk van route)

De refuge des Marches waar we overnacht hebben is een eenvoudige berghut met plek voor een man of 25. De hut ligt in een rustig dalletje, waar de eigenaren ook wat dieren houden. We delen de hut met de huttenwaard en een opa en oma met hun vijf kleinkinderen. Zoals hierboven al gezegd, tijdens de Tour du Mont Thabor is de beklimming van de berg ook een letterlijk hoogtepunt. Deze staat voor dag drie gepland, op de route naar de Refuge des Drayères. Omdat er voor morgen echter slecht weer was afgekondigd, raadt de huttenwaard ons aan om een poging te doen de top vandaag al te beslechten. Dat kan via een route die niet op de kaart staat, maar volgens hem wel te doen is.

Na kort overleg besluiten we in elk geval vroeg op pad te gaan, en dan onderweg tijdens de alternatieve route te kijken of we ook nog omhoog zullen klimmen. De alternatieve route loopt via de Col des Bataillères, vervolgens zuidwaarts richting de Col du Peyron over een niet aangegeven pad, om schuin een puinhelling over te steken en vervolgens omhoog te klimmen naar het laatste stukje van de GR57 naar de top van de berg. Zouden we de normale route volgen naar de volgende hut, dan zou het slechts een wandeling van zo’n 4,5 uur zijn. Maar met deze omweg staat er zeker 8 uur voor.

Steenhellingen
Wanneer we na ruim twee uur de Col des Bataillères bereiken is de wind al wat meer opgestoken en duiken er aan de horizon wat wolken op. Het pad richting de Col du Peyron moeten we zelf zien te vinden, af en toe staan er wat steenmannetjes die je op weg helpen. Al gauw komen we in een komvormig dal met vrijwel alleen maar enorme puinhellingen. Een erg indrukwekkend gezicht! De steenhopen maken het echter ook lastig om de route te vinden. Verschillende keren lopen we net verkeerd, zodat we geregeld op onze passen moeten terugkeren. Al die tijd is het voorzichtig lopen, want veel stenen liggen los, en je wil niet met je voeten in een gat tussen de stenen terecht komen. Bovendien horen we in de verte geregeld kleine steenlawines van de hoger gelegen toppen glijden. Uiteindelijk lukt het ons om de volgende col te bereiken, waarvan we een prachtig uitzicht hebben richting Italië.

Op dit punt zouden we ook de route omhoog richting het officiële pad naar de Mont Thabor moeten kunnen zien liggen, heeft de huttenwaard ons verzekerd. Die zien we inderdaad liggen, maar lijkt ons vanaf een afstandje behoorlijk steil omhoog lopen. Bovendien moeten we daarvoor nog een lange steenhelling overbruggen, is de lucht inmiddels flink aan het betrekken en kunnen we niet zo goed inschatten hoe lang het dan nog lopen is naar de refuge. Omdat de (ongemarkeerde) route naar beneden vanaf de col du Peyron er goed te doen uitziet, besluiten we gewoon vrijwel recht naar beneden te lopen, om zo uiteindelijk bij het pad richting de berghut uit te komen. Jammer van de top van de Mont Thabor, maar de mogelijkheid om daar bovenop te staan komt een volgende keer misschien nog wel eens. Na ruim drie uur lopen, ploffen we moe maar voldaan neer in de hut. Buiten steekt de wind op, en ‘s avonds genieten we van een goede maaltijd, terwijl de wind rondom de hut giert.

Dag 3: Refuge du Mont Thabor – Refuge des Drayères (ruim 8 uur)

Vooraf waren we al gewaarschuwd dat het weer vandaag tegen zou zitten. De hele dag flinke regen, en aan het eind van de dag onweersbuien, zo was de voorspelling. De vorige dag hadden we bij een van de medewerkers van de hut geïnformeerd of het verantwoord was om de route te vervolgen. Dat was het, mits we op tijd zouden vertrekken en ons voor zouden bereiden op een dag in de regen lopen. Dat betekent dus je regenjas/broek aan en de regenhoes om de rugzak. En natuurlijk goed uitkijken onderweg en zorgen dat je niet van het pad afwijkt. Wanneer we buiten staan om te beginnen lijkt het mee te vallen met die regen, maar als we aan het wandelen zijn begint al gauw een gestage regen neer te vallen die vrijwel heel de dag doorgaat. Ik was benieuwd hoe het me zou bevallen om in zo’n regendag een lange bergwandeling te maken, omdat ik dat tot nu toe nog niet in die mate had ervaren. En uiteindelijk viel het me best mee! De regen en de laaghangende bewolking geven een aparte sfeer aan de bergen en ook aan de wandeling zelf. Een zekere spanning ook, je gaat beter op de route letten en je blik richt zich meer op de directe omgeving, waar je anders gewend bent om juist van de uitzichten te genieten.

Drie cols
De route loopt vanaf de berghut naar de Col des Méandes, waar de afslag naar de top van de Mont Thabor is. Een beetje jaloers kijk ik in de richting van de top, maar een dik wolkendek onttrekt die aan het oog. Dit is echt voor een volgende keer, het zit er gewoon niet in. Vanaf hier is het nog een kleine 500 meter, en het vooruitzicht om die te moeten klimmen om uiteindelijk in dichte mist op de top te staan is niet echt aantrekkelijk. Bovendien zijn we nog maar op de eerste van drie cols die vandaag beklommen moeten worden, en we willen op tijd bij de volgende hut zijn in verband met het eventuele onweer. Qua afstand is dit sowieso al de langste dag, dus een topbeklimming is nu echt teveel gevraagd. We vervolgen het pad richting de Col du Lac Blanc, om vervolgens weer af te dalen naar zo’n 2450 meter. Vandaar gaat het steil en vermoeiend richting het hoogste punt van de dag, de Col des Muandes, op 2828 meter hoogte. Een klim waar geen eind aan lijkt te komen, ook omdat het zicht rondom helemaal ontnomen wordt door de bewolking. Tenslotte rest ons een lange afdaling naar de laatste hut, de Refuge des Drayères. Een afdaling door een normaal waarschijnlijk heel schilderachtig dal, maar de lengte van de tocht en de koude regen en wind beginnen hun tol te eisen. We zijn al om half acht begonnen met lopen, en arriveren uiteindelijk rond drie uur bij de hut.

Dag 4: Refuge des Drayères – Valmeinier (circa 8 uur)

Na de regen van gisteren is het een verademing om bij het opstaan de zon weer te zien. Vandaag belooft een veel betere dag te worden qua weer, met hooguit nog wat druppels en vooral nog wat hardnekkige bewolking rond de bergtoppen. Het laatste deel van de Tour du Mont Thabor is wat afstand betreft vergelijkbaar met gisteren, maar minder zwaar doordat er slechts twee beklimmingen op het programma staan. Allereerst de Col de la Plagnette, en vervolgens de Pas des Griffes richting Valmeinier. De wandeling van vandaag is in meerdere opzichten interessant en leuk. Niet alleen vanwege het schitterende uitzicht op de granieten rotswanden, die hier en daar wel wat aan de Dolomieten doen denken. Ook vanwege de geschiedenis van de streek. Langs de route naar de Col de la Plagnette zijn de overblijfselen van de mijnbouw te bewonderen, en ook passeren we het Ouvrage des Rochilles, een onderdeel van de Maginotlinie die Frankrijk moest beschermen tegen een Duitse en Italiaanse inval. Met een zaklamp uitgerust kun je een kijkje nemen in de gangen die in de rotsen zijn uitgehakt. Verder kun je op diverse plekken de resten ontdekken van een oude Romeinse weg.

Laatste col
Voor het laatste deel van de dagetappe buigen we af naar het noorden richting de Col de la Plagnette. Wanneer we naar beneden lopen krijgen we een mooi zicht op het afgelegen en rustige dal in de richting van Valloire. We lopen over een eenvoudig pad aan de oostkant van het dal richting de Pas des Griffes. Vanaf ongeveer 2385 meter gaat het dan voor de laatste beklimming van deze huttentocht naar ongeveer 2550 meter. Dan begint de afdaling naar de parkeerplaats waar we de auto hebben achtergelaten. Ondertussen hebben we uitzicht op het dal waar aan het eind, in de wolken, de Mont Thabor moet liggen. Ook zien we de route die we de eerste dag hebben gelopen. Langzaam komen we weer in de bewoonde wereld, het dal ligt bezaaid met kleine oude huisjes die de laatste jaren weer ingericht worden als zomerverblijf.

Terug naar Valmeinier, waar we rond 5 uur ‘s middags aankomen. Het is inmiddels de eerste dag van de maand september, de zomer is voorbij, het winterseizoen is in aantocht. Dat merken we in het dorp, want vrijwel alles heeft juist vandaag de deuren gesloten voor een kleine periode van rust, tussen de seizoenen in. Gelukkig vinden we nog een klein restaurant waar we proosten op een prachtige, succesvolle tocht door een indrukwekkend desolaat gebied.

Beoordeel deze wandeling:

(6 stemmen, gemiddeld: 8,17 van de 10)