Bergwandelen op Corsica, je vakantie voorbereiden en tips voor de mooiste gebieden
Als je van bergwandelen houdt, moet je absoluut eens een keer op Corsica zijn geweest. Dit eiland tussen Frankrijk en Italië heeft wat mij betreft een van de meest indrukwekkende berggebieden van Europa. Grote hoogteverschillen, ruige rotsachtige bergwanden, avontuurlijke wandelpaden en schitterende uitzichten. Tel daarbij op het lekkere weer van ongeveer april tot oktober. ‘s Morgens een pittige bergwandeling, ‘s middags met de voetjes in de Middellandse Zee. Zo veelzijdig vind je het bijna nergens. Het nadeel van Corsica: je rijdt er niet zomaar heen. Wat komt er kijken bij het voorbereiden van je wandelvakantie op Corsica? Ik vertel je in deze blog mijn ervaringen!
Corsica heeft een veelbewogen geschiedenis, waarvan vandaag ook nog veel sporen te ontdekken zijn. Van de Grieken en Romeinen tot de Genuezen, Napoleon en recenter een (soms gewapende) onafhankelijkheidsstroming. De cultuur is doordrenkt van zowel Franse als Italiaanse invloeden. Het eiland oogt klein, maar afstanden zijn verraderlijk. Om van noord naar zuid met de auto te reizen kun je gerust een dag rekenen.
Hoe kom je er?
Corsica is een eiland, dus je moet ofwel met de boot ofwel met het vliegtuig. Toen ik in oktober 2018 naar Corsica ging vloog Transavia nog vanaf Amsterdam rechtstreeks naar Ajaccio, die lijn is er op het moment van het schrijven van deze blog niet. Dat betekent dat je om te vliegen op de iets duurdere alternatieven bent aangewezen, bijvoorbeeld met KLM/Airfrance of vanaf Brussel, soms met overstap. In de zomermaanden is het aantal rechtstreekse vluchten naar Corsica groter dan in de winter.
De boot is een goed alternatief voor wie met de eigen auto of camper naar Corsica wil. Je kunt vanaf een aantal Zuid-Franse steden en vanaf Italië naar Corsica varen. Het kortst qua afstand vanuit Frankrijk is de overtocht vanaf Nice. Het snelst is het vanaf het Italiaanse Piombino, met een oversteek die ruim twee uur duurt.
Bestemming bepalen
Corsica is te groot om in één vakantie helemaal te ontdekken, of je moet minstens een maand op reis gaan. Voor een vakantie van één, twee of drie weken is het een goed idee om één gedeelte van het eiland uit te kiezen, noord of zuid. In het noordelijke deel vind je de hoogste bergen, dus dat koos ik dan ook uit toen ik in 2018 met een vriend voor het eerst naar Corsica ging. We besloten na wat op Google Maps te hebben rondgekeken het dal van de dorpen Albertacce en Casamaccioli te kiezen als uitvalsbasis. Dit is een van de meest centrale dalen in het belangrijkste berggebied van Corsica. Aan de noordkant vind je de Monte Cinto, de hoogste berg, en aan de zuidkant mooie wandelgebieden rond het Lac de Nino en nog iets verder de Gorges de la Restonica. Bovendien zit je vanaf hier relatief snel aan de westkust, wat mij betreft de mooiste kust van het eiland. Ook behoort een dagje naar de noordelijke streken Balagne en Cap Corse tot de mogelijkheden. Alle activiteiten die we in de vakantie gedaan hebben, vind je ook in blogs op Frankrijk Puur terug.
Accommodatie boeken
Eenmaal de gewenste uitvalsbasis bepaald, was het nog zoeken naar een leuke accommodatie. Corsica wordt ook veel door campers aangedaan, maar eerlijk gezegd lijkt me dit zelf niet de meest optimale manier om het eiland te verkennen. De weggetjes zijn bochtig, steil en smal, er zijn regelmatig opstoppingen en de lokale bevolking zit niet echt te wachten op campers. En omdat we het eiland in de herfst bezochten was een tentje op een camping ook niet het meest ideale onderdak. Hotels zijn er in het dal van Albertacce niet veel, daarom viel de keus al snel op een huisje of appartement. Via Booking.com vonden we een comfortabele bungalow in een rijtje van vijf, Terrasse de Malbeccu. Een vakantiehuisje uitzoeken is altijd een gok, maar wat ons betreft was deze erg geslaagd. De huisjes zijn comfortabel en het uitzicht richting het meer en de Monte Cinto is fenomenaal. De huisjes zijn voor tot zes personen geschikt en je hebt alle benodigdheden voor een leuke vakantie.
Uitzicht op de Monte Cinto 
Wandelingen voorbereiden
Bergwandelen op Corsica is anders dan bergwandelen in de Alpen, zo had ik vooraf ergens gelezen. En dat klopt ook wel. Alle wandelingen die we op Corsica hebben gedaan waren gemiddeld uitdagender dan de wandelingen die ik normaal in de bergen doe. De paden zijn wat minder goed aangegeven, je moet vaker klauteren over rotsen, en je komt meer paden met ijzeren kabels tegen. Ervaring met bergwandelen is dan ook aanbevolen als je voor het eerst naar Corsica gaat. Anders zul je je echt aan de makkelijkere paden moeten houden.
Ook het weer is op Corsica wisselvalliger dan elders. Op een dag kan je gemakkelijk onder een strakblauwe lucht beginnen, terwijl het dan twee uur later helemaal bewolkt is. Maar andersom kan ook. Denk bij het inpakken van je wandelrugzak dus in elk geval aan alle scenario’s wat het weer betreft.
Wanneer je de bergen van Corsica intrekt is een goede wandelkaart noodzakelijk. Voor het gebied waar wij zaten hadden we in elk geval de IGN-wandelkaarten 4250 en 4251 nodig. Van die kaarten hebben we het grootste deel qua wandelingen wel gedaan: Lac de Nino, Vallée de la Restonica, A Muvrella én als absoluut hoogtepunt de beklimming van de Monte Cinto, een huzarenstukje.
Beste reisperiode
Ik ben zelf in de herfst naar Corsica gegaan, van 4 tot 11 oktober 2018. Dat was precies in de overgang van een nog warme nazomer naar de herfst. Dat betekende dat het weer wat wisselvallig was. Uiteindelijk hebben we echter maar één dag grotendeels regen gehad, waarbij het aan het eind van de dag opklaarde. De rest van de dagen was gematigd warm tot warm te noemen, met af en toe een buitje halverwege de middag. Prima wandelweer, mits je zowel voor warm weer als kouder weer kleding meeneemt.
Ik heb me laten vertellen dat het in de zomer nogal druk kan zijn, ook op de weinige wegen die er zijn. In hoogzomer zou ik dan ook zelf niet gaan, maar als je gebonden bent aan de vakantieperiodes dan zou ik laat of vroeg in het seizoen gaan, bijvoorbeeld de laatste weken van juli of de laatste weken van augustus.
Omdat we zelf in de herfst zaten, en dan ook nog eens niet in de vakantieperiode, was het uitermate rustig op Corsica. Alleen bij de Calanques de Piana was er wat meer verkeer op de weg, maar dat is altijd een druk punt. Verder waren de bergweggetjes heerlijk rustig. Qua wandelaars kom je af en toe wat andere mensen tegen, maar heb je over het algemeen de bergen bijna voor jezelf. Tijdens de beklimming van de Monte Cinto kwamen we bijvoorbeeld slechts een tiental mensen tegen over heel de dag.
